مقالات

با این حال، وراثت، ویروس‌ها، نور ماوراء بنفش و داروها همه ممکن است نقشی اساسی در ایجاد آن داشته باشند.

برخی علائم لوپوس عبارتند از:

بثورات پروانه ای شکل روی صورت
از دست دادن اشتها
درد مفاصل
ریزش مو
تب
خستگی
حساسیت به نور
پدیده و بیماری رینود
پلورزی
پریکاردیت
یازده معیار به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کنند، تا این بیماری را تشخیص دهند. مبتلایان به این عارضه می‌توانند، با جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آفتاب، عدم قطع ناگهانی داروها و نظارت بر وضعیتشان و با مراجعه به پزشک خود از شدت گرفتن بیماری جلوگیری کنند.

درد مفاصل از علائم بیماری لوپوس است.
علت و عوامل خطر بیماری لوپوس
علت اینکه چه چیزی باعث ابتلا به لوپوس می‌شود، مشخص نیست. ژن‌های ارثی، ویروس‌ها، نور ماوراء بنفش و داروهای خاص ممکن است همه نقش داشته باشند. لوپوس ناشی از میکروارگانیسم عفونی نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود و مسری نمی‌باشد.

عوامل ژنتیکی گاه، تمایل به ایجاد بیماری‌های خود ایمنی را افزایش می‌دهند و بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید و اختلالات خود ایمنی تیروئید، در بین اقوام افراد مبتلا به لوپوس نسبت به جمعیت عمومی‌ شایع‌تر است. علاوه بر این، فرد ممکن است بیش از یک بیماری خود ایمنی را داشته باشد. بنابراین، سندرم‌های همپوشانی لوپوس و آرتریت روماتوئید یا لوپوس و اسکلرودرمی و سایر موارد ممکن است در فرد رخ بدهند.

برخی دانشمندان بر این باورند که سیستم ایمنی بدن در لوپوس، توسط عوامل خارجی مانند ویروس‌ها یا نور ماوراء بنفش راحت تر تحریک می‌شود. بعضی اوقات، تنها یک دوره کوتاه از قرار گرفتن در معرض آفتاب، می‌تواند علائم لوپوس را تشدید کند.

همچنین برخی از زنانی که به بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک مبتلا هستند، قبل از دوره قاعدگی وخیم شدن علائم خود را تجربه می‌کنند. این پدیده، نشان می‌دهد که هورمون‌های زنانه نقش مهمی در ظهور بیماری SLE دارند. این رابطه هورمونی یک منطقه فعال برای مطالعه مداوم توسط دانشمندان است.

تحقیقات، نشان می‌دهند که، عدم وجود آنزیم اصلی، در دفع سلول‌های در حال مرگ ممکن است به پیشرفت لوپوس اریتماتوز سیستمیک کمک کند. آنزیم DNase1 معمولاً آنچه را که DNA زباله و سایر بقایای سلولی نامیده می‌شوند، با خرد کردن آن‌ها در قطعات ریز برای دفع آسان تر از بین می‌برد.

محققان ژن DNase1 را در موش‌ها خاموش کردند. موش‌ها در بدو تولد سالم ظاهر شدند، اما پس از گذشت شش تا هشت ماه، اکثر موش‌های بدون DNase1، علائم اریتماتوز لوپسی سیستمیک را از خود نشان دادند. بنابراین، یک جهش ژنتیکی در یک ژن که می‌تواند دفع زباله سلولی بدن را مختل کند، ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد

علائم و نشانه‌های بیماری لوپوس:
افراد مبتلا به لوپوس، می‌توانند ترکیبات مختلفی از علائم و درگیری اندام‌ها را داشته باشند. علائم مربوط به این عارضه عبارتند از:

خستگی یا احساس خستگی
تب درجه پایین
از دست دادن اشتها
درد مفاصل
دردهای عضلانی
ریزش مو (آلوپسی)
آرتروز
زخم‌های دهان و بینی
بثورات صورت (بثورات پروانه ای)
حساسیت غیرمعمول به نور خورشید (حساسیت به نور)
درد قفسه سینه ناشی از التهاب آستری که ریه‌ها را احاطه می‌کند (پلورزی) و قلب (پریکاردیت)
گردش خون ضعیف به انگشتان دست و پا با قرار گرفتن در معرض سرما (پدیده یا بیماری رینود)
عوارض ناشی از درگیری ارگان‌ها، می‌توانند منجر به علائم دیگری شوند که به اندام مبتلا و شدت بیماری بستگی دارند. تظاهرات پوستی مرتبط با SLE بعضی اوقات می‌توانند، منجر به زخم شوند. در ﻟﻮﭘﻮس ارﯾﺘﻤﺎﺗﻮی دﯾﺴﮑﻮﺋﯿﺪ، فقط پوست به طور معمول درگیر می‌شود. بثورات پوستی در این بیماری اغلب در صورت و پوست سر مشاهده می‌شوند که معمولاً قرمز هستند و ممکن است پخش شوند.
این عارضه، معمولاً بدون درد بوده و احساس خارشی ایجاد نمی‌کنند، اما جای زخم باعث ریزش دائمی مو (آلوپسی) می‌شود. با گذشت زمان، پنج الی10 درصد از مبتلایان به لوپوس اریتماتوی دیسکوئید ، ممکن است منجر به ایجاد SLE شوند. بیش از نیمی از مبتلایان به لوپوس بر روی پل بینی خود، یک مشخصه جوش مانند به رنگ قرمز دارند. به دلیل شکل آن، اغلب به بثور پروانه‌ای SLE معروف هستند که بدون درد و احساس خارش هستند.

بثورات صورت، به همراه التهاب در اندام‌های دیگر، با قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌توانند شدت یابند. این حساسیت می‌تواند به بدتر شدن التهاب بدن کمک کند که به آن شعله‌ور شدن بیماری گفته می‌شود.

به طور معمول، این بثورات با درمان، می‌توانند بدون برجای گذاشتن جای زخم بهبود یابند. بیشتر این بیماران در طول دوره بیماری خود به آرتروز مبتلا می‌شوند. ورم مفاصل (آرتروز) ناشی از SLE معمولاً، شامل تورم، درد، سفتی و حتی ناهنجاری مفاصل کوچک دست، مچ دست و پا می‌شود. گاهی اوقات، آرتریت لوپوس می‌تواند از آرتریت روماتوئید (یکی دیگر از بیماری‌های خود ایمنی) تقلید کند.

علائم التهاب ارگان‌های بدن ناشی از بیماری لوپوس
درگیری جد‌ تر ارگان‌ها، با التهاب در مغز، کبد و کلیه‌ها همراه هستند. گلبول‌های سفید خون در SLE کاهش می‌یابند (به آن لکوپنی یا لوکوپنی گفته می‌شود). همچنین، عواملی مانند لخته شدن خون که به پلاکت‌ها (ترومبوسیتوپنی) معروف هستند، نیز ناشی از لوپوس می‌باشند. لکوپنی می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد و ترومبوسیتوپنی می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد و تعداد کم گلبول‌های قرمز (کم خونی همولیتیک) ممکن است رخ دهد.

التهاب عضلات (پلی میوزیت) می‌تواند، باعث ایجاد درد و ضعف در عضلات شود. این می‌تواند به افزایش سطح آنزیم عضلانی در خون منجر شود.

التهاب رگ‌های خونی (واسکولیت) که، اکسیژن مورد نیاز بافت‌ها را تامین می‌کند، می‌تواند باعث آسیب دیدگی ایزوله عصب، پوست یا یک اندام داخلی شود. رگ‌های خونی از شریان‌هایی تشکیل شده است که، خون غنی از اکسیژن را به بافت‌های بدن و رگ‌ها منتقل می‌کند و خون تخلیه شده اکسیژن را از بافت‌ها به ریه‌ها باز می‌گرداند. التهاب واسکولیت با آسیب به دیواره رگ‌های خونی مختلف، توصیف می‌شود. این آسیب، گردش خون را از طریق رگ‌ها مسدود می‌کند و می‌تواند باعث آسیب به بافت‌هایی شود که، توسط این عروق اکسیژن مورد نیازشان را تامین می‌کنند.

منبع:resaa.net